کد مطلب:148496 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:175
توجه به چهار نکته ی مهم
بسم الله الرحمن الرحیم
برای اینكه چراغ به دست، این كتاب را (كه با كمال اختصار نوشته شده) مطالعه كنید، به امور چهارگانه زیر توجه كنید:
1- از زمان حضرت آدم علیه السلام تاكنون، همواره حقی بوده است و باطلی، هابیلی بوده است و قابیلی، ابراهیمی بوده است و نمرودی، موسایی بوده است و فرعونی، حسینی بوده است و یزیدی و... امام خمینی ای بوده است و محمدرضا شاهی.
و این نشان می دهد كه انسانها در میدان آزمایش الهی بعضی راه باطل را و بعضی راه حق را پیموده اند.
پر واضح است كه: خداپرستان و آنان كه پیروی از عقل و وجدان و عدالت و فطرت می كند، در صف حقند و آنان كه در بیراهه ها و ظلمات، قدم برمی دارند در راه باطل می باشند.
در طول تاریخ این دو صف كوشیده اند تا بر دیگری غالب گردند و زمام امور را به دست گیرند.
خداوند (طبق روایات) 124 هزار پیامبر به سوی بشر بسیج نمود، آنها با اوصیای خود كوشیدند كه در برابر باطل ایستادگی كنند تا حق بر باطل پیروز گردد. [1] .
گاه می شود كه باطل آن چنان بر تار و پود زندگی انسانها چیره می گردد، كه برای شكستن آن، راهی جز قیام و نهضت انقلابی و خون دادن نیست، زیرا برای سرنگونی طاغوت و بساط باطل او و اعلای كلمه ی حق، هر چه خون داده شود، ارزش دارد.
به زبان ساده، یك قطره خون علی علیه السلام و حسین علیه السلام بر تمام عالم برتری داشت، این خون به خاطر كوبیدن باطل و آشكار شدن چهره ی حق، ایثار شده است.
2- «انقلاب» به معنی دگرگونی است، انقلابهایی كه در جهان در طول تاریخ صورت گرفته (و در بسیاری مواقع «انحطاط» را با نام «انقلاب» به خورد مردم می دهند و نام مقدس انقلاب را لكه دار می نمایند) غالبا یا انقلاب نیست و یا سطحی و روبنایی است، به قول سعدی:
خانه از پای بست ویران است
خواجه در فكر نقش ایوان است
مانند انقلابهای به اصطلاح روشنفكران و لیبرالها و... كه به عوض كردن چند مهره قناعت كرده و روش گذشته را با رنگ دیگری دنبال می كنند.
ولی انقلاب اسلامی، انقلابی است ریشه ای، همه جانبه و استوار، مانند انقلاب حضرت خاتم الانبیاء محمد صلی الله علیه و آله.
انقلاب روبنایی مانند رنگ كردن كاغذ است، اما انقلاب حقیقی مانند تبدیل سگ در نمكزار به نمك است، كه این چنین، روش باطل سابق، تغییر می یابد.
موضوع دیگر اینكه: انقلاب عمیق در صورتی به طور كامل پابرجا است كه در كل جهان صورت گیرد. و حقیقت این است كه در برابر باطل باید این گونه انقلاب نمود.
3- «امر به معروف و نهی از منكر» كه دو فریضه ی بسیار مهم در اسلام است و سایز وظایف و واجبات و برنامه های دین در پرتو این دو فریضه تحقق می یابد، دو فریضه ی سیاسی و عادی و اجتماعی در اسلام هستند، كه همیشه در تمام ابعاد برای پی ریزی انقلاب بر ضد كفر و فساد، تشریع شده اند و چنان كه خواهیم گفت: قیام جاودانی و جهانی حضرت امام حسین علیه السلام نشأت گرفته از این دو فریضه بوده، كه با كمال تأسف آن گونه كه باید به این دو فریضه اهمیت داده شود نمی شود با اینكه امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرماید:
و ما اعمال البر والجهاد فی سبیل الله عند الامر بالمعروف والنهی عن المنكر الا كنفثة فی بحر لجی؛ تمام كارهای نیك و جهاد در راه خدا در مقایسه با امر به معروف و نهی از منكر، همچون قطره (مقدار آبی كه با یك دمیدن در دهان جمع
می شود) در برابر دریای پهناور است. [2] .
4- انقلاب حضرت محمد صلی الله علیه و آله یك انقلاب عظیم تاریخی است كه عظمیتر از آن در تاریخ دیده نشده است و برای به ثمر رسیدن آن جنگها و زحمتهای فراوان كشیده شد، ولی پس از رسول اكرم صلی الله علیه و آله قدرت طلبان منافق، رفته رفته این انقلاب را از راه اصلی جدا كردند، حكومت ننگین بنی امیه روی كار آمد و كار به جایی رسید كه رهبر مسلمانان، شخصی به نام یزید شد كه علنا شراب می خورد و سگ بازی می كرد و هرگونه ظلم را به دلخواه خود بر حق طلبان و بینوایان روا می داشت، كار به جایی رسیده بود كه طوفان سیاه این خاندان ناپاك، تمام میوه ها و گلها و غنچه ها و شاخ و برگهای دین مقدس اسلام را آن هم به نام اسلام از بین می برد. در اینجا لازم بود كه رادمری عالم و شجاع و بزرگ، فرزند روح و جسم پیامبر صلی الله علیه و آله با یارانی استوار و شهادت طلب، قهرمانانه برخیزید و در برابر این طوفان سیاه بایستند و سخاوتمندانه خون خود را ایثار كنند، تا این حكومت ننگین واژگون شود، آن رادمرد بزرگ، امام حسین علیه السلام بود، كه بزرگترین و عمیقترین انقلاب را پدید آورد و با خون پاك خود و عزیزانش، آن را امضا كرد و با ایثار و انقلاب، پس از مدتی حكومت ننگین یزید و امویان را واژگون نمود و در طول تاریخ انقلابها آفرید و دین اسلام را زنده نمود انقلابی كه همچنان بر پیشانی تاریخ و جهان می درخشد و جانها را به جوش و خروش درمی آورد و عرش و فرش را روشن می سازد
و موجب سربلندی و سرافرازی انسانها می شود.
به قول سنائی:
همت او ورای قبه ی عرش
نام او گستریده در همه فرش
به سروری و سینه در دیدار
راست، مانند احمد مختار
و به قول علامه ی شهید آیت الله سید محمدباقر صدر: [3] .
«این شهادت و فداكاری حسین علیه السلام به خاطر دفاع از مسلمانان در هر زمان و هر مكان بود، به خاطر دفاع از امتی بود كه طاغوتهای زمان می خواستند اراده و آزادی آنها را از آنها بگیرند و انقلاب و خیزش احساس وجود آنان را از نطفه خفه كنند، سرور شهیدان با خون خود انقلاب درونی و احساسات امت را به حركت درآورد و با پایمردی خود تا سر حد شهادت اراده ی امت را تقویت كرد و سرانجام با پدیدار ساختن انقلاب عظیم كربلا، احساسات آنها را به جوش و خروش انداخت.» [4] .
برای اینكه چراغ به دست، این كتاب را (كه با كمال اختصار نوشته شده) مطالعه كنید، به امور چهارگانه زیر توجه كنید:
1- از زمان حضرت آدم علیه السلام تاكنون، همواره حقی بوده است و باطلی، هابیلی بوده است و قابیلی، ابراهیمی بوده است و نمرودی، موسایی بوده است و فرعونی، حسینی بوده است و یزیدی و... امام خمینی ای بوده است و محمدرضا شاهی.
و این نشان می دهد كه انسانها در میدان آزمایش الهی بعضی راه باطل را و بعضی راه حق را پیموده اند.
پر واضح است كه: خداپرستان و آنان كه پیروی از عقل و وجدان و عدالت و فطرت می كند، در صف حقند و آنان كه در بیراهه ها و ظلمات، قدم برمی دارند در راه باطل می باشند.
در طول تاریخ این دو صف كوشیده اند تا بر دیگری غالب گردند و زمام امور را به دست گیرند.
خداوند (طبق روایات) 124 هزار پیامبر به سوی بشر بسیج نمود، آنها با اوصیای خود كوشیدند كه در برابر باطل ایستادگی كنند تا حق بر باطل پیروز گردد. [1] .
گاه می شود كه باطل آن چنان بر تار و پود زندگی انسانها چیره می گردد، كه برای شكستن آن، راهی جز قیام و نهضت انقلابی و خون دادن نیست، زیرا برای سرنگونی طاغوت و بساط باطل او و اعلای كلمه ی حق، هر چه خون داده شود، ارزش دارد.
به زبان ساده، یك قطره خون علی علیه السلام و حسین علیه السلام بر تمام عالم برتری داشت، این خون به خاطر كوبیدن باطل و آشكار شدن چهره ی حق، ایثار شده است.
2- «انقلاب» به معنی دگرگونی است، انقلابهایی كه در جهان در طول تاریخ صورت گرفته (و در بسیاری مواقع «انحطاط» را با نام «انقلاب» به خورد مردم می دهند و نام مقدس انقلاب را لكه دار می نمایند) غالبا یا انقلاب نیست و یا سطحی و روبنایی است، به قول سعدی:
خانه از پای بست ویران است
خواجه در فكر نقش ایوان است
مانند انقلابهای به اصطلاح روشنفكران و لیبرالها و... كه به عوض كردن چند مهره قناعت كرده و روش گذشته را با رنگ دیگری دنبال می كنند.
ولی انقلاب اسلامی، انقلابی است ریشه ای، همه جانبه و استوار، مانند انقلاب حضرت خاتم الانبیاء محمد صلی الله علیه و آله.
انقلاب روبنایی مانند رنگ كردن كاغذ است، اما انقلاب حقیقی مانند تبدیل سگ در نمكزار به نمك است، كه این چنین، روش باطل سابق، تغییر می یابد.
موضوع دیگر اینكه: انقلاب عمیق در صورتی به طور كامل پابرجا است كه در كل جهان صورت گیرد. و حقیقت این است كه در برابر باطل باید این گونه انقلاب نمود.
3- «امر به معروف و نهی از منكر» كه دو فریضه ی بسیار مهم در اسلام است و سایز وظایف و واجبات و برنامه های دین در پرتو این دو فریضه تحقق می یابد، دو فریضه ی سیاسی و عادی و اجتماعی در اسلام هستند، كه همیشه در تمام ابعاد برای پی ریزی انقلاب بر ضد كفر و فساد، تشریع شده اند و چنان كه خواهیم گفت: قیام جاودانی و جهانی حضرت امام حسین علیه السلام نشأت گرفته از این دو فریضه بوده، كه با كمال تأسف آن گونه كه باید به این دو فریضه اهمیت داده شود نمی شود با اینكه امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرماید:
و ما اعمال البر والجهاد فی سبیل الله عند الامر بالمعروف والنهی عن المنكر الا كنفثة فی بحر لجی؛ تمام كارهای نیك و جهاد در راه خدا در مقایسه با امر به معروف و نهی از منكر، همچون قطره (مقدار آبی كه با یك دمیدن در دهان جمع
می شود) در برابر دریای پهناور است. [2] .
4- انقلاب حضرت محمد صلی الله علیه و آله یك انقلاب عظیم تاریخی است كه عظمیتر از آن در تاریخ دیده نشده است و برای به ثمر رسیدن آن جنگها و زحمتهای فراوان كشیده شد، ولی پس از رسول اكرم صلی الله علیه و آله قدرت طلبان منافق، رفته رفته این انقلاب را از راه اصلی جدا كردند، حكومت ننگین بنی امیه روی كار آمد و كار به جایی رسید كه رهبر مسلمانان، شخصی به نام یزید شد كه علنا شراب می خورد و سگ بازی می كرد و هرگونه ظلم را به دلخواه خود بر حق طلبان و بینوایان روا می داشت، كار به جایی رسیده بود كه طوفان سیاه این خاندان ناپاك، تمام میوه ها و گلها و غنچه ها و شاخ و برگهای دین مقدس اسلام را آن هم به نام اسلام از بین می برد. در اینجا لازم بود كه رادمری عالم و شجاع و بزرگ، فرزند روح و جسم پیامبر صلی الله علیه و آله با یارانی استوار و شهادت طلب، قهرمانانه برخیزید و در برابر این طوفان سیاه بایستند و سخاوتمندانه خون خود را ایثار كنند، تا این حكومت ننگین واژگون شود، آن رادمرد بزرگ، امام حسین علیه السلام بود، كه بزرگترین و عمیقترین انقلاب را پدید آورد و با خون پاك خود و عزیزانش، آن را امضا كرد و با ایثار و انقلاب، پس از مدتی حكومت ننگین یزید و امویان را واژگون نمود و در طول تاریخ انقلابها آفرید و دین اسلام را زنده نمود انقلابی كه همچنان بر پیشانی تاریخ و جهان می درخشد و جانها را به جوش و خروش درمی آورد و عرش و فرش را روشن می سازد
و موجب سربلندی و سرافرازی انسانها می شود.
به قول سنائی:
همت او ورای قبه ی عرش
نام او گستریده در همه فرش
به سروری و سینه در دیدار
راست، مانند احمد مختار
و به قول علامه ی شهید آیت الله سید محمدباقر صدر: [3] .
«این شهادت و فداكاری حسین علیه السلام به خاطر دفاع از مسلمانان در هر زمان و هر مكان بود، به خاطر دفاع از امتی بود كه طاغوتهای زمان می خواستند اراده و آزادی آنها را از آنها بگیرند و انقلاب و خیزش احساس وجود آنان را از نطفه خفه كنند، سرور شهیدان با خون خود انقلاب درونی و احساسات امت را به حركت درآورد و با پایمردی خود تا سر حد شهادت اراده ی امت را تقویت كرد و سرانجام با پدیدار ساختن انقلاب عظیم كربلا، احساسات آنها را به جوش و خروش انداخت.» [4] .
[1] مجمع البيان، ج 10، ص 476، و اين روش همچنان ادامه دارد تا زمينه سازي جهاني براي پيروزي مطلق حق بر باطل به رهبري حضرت قائم آل محمد (عج) به وجود آيد.
[2] نهج البلاغه حكمت ص 374.
[3] علامه شهيد، آيت الله سيد محمدباقر صدر فرزند آيت الله سيد حيدر صدر در 25 ذيقعده 1353 هجري قمري در كاظمين ديده به جهان گشود، وي در دوران جواني به مقام اجتهاد رسيد و بيش از بيست و چهار كتاب ارزشمند در امور مختلف اسلامي تأليف نمود، او به پيروي از جدش امام حسين عليه السلام مرد مبارزه بود. به استاندار نجف گفت: «با صراحت مي گوييم كه حكام بعث عراق مانند يزيد بن معاويه هستند.» اين رادمرد سلحشور و علوي، سرانجام به دست حكام خودكامه ي بعث عراق، در شب 19 فروردين 1359 شمسي در سن 47 سالگي همراه خواهر دانشمندش «بنت الهدي» در زندان به شهادت رسيد، مرقد شريفش كنار مرقد شريف مولي امير مؤمنان علي (ع) در نجف اشرف است.
[4] مقدمه ي «الفتاوي الواضحه» رساله ي شهيد آيت الله صدر (قدس سره).